Η ΔΕΚΑΟΧΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΛΕΡΟΥ 2007

Τα παραμύθια και τις  ιστορίες  του παλιού καιρού τα αφηγούνταν οι γιαγιάδες και οι παππούδες για να περνούν ευχάριστα οι ώρες με τα εγγόνια τους, τότε που δεν υπήρχαν τηλεοράσεις, ούτε παιδικά θέατρα..

Για αυτό σήμερα θα σας κεράσω... μια όμορφη  αφήγηση από μια γιαγιά από τη Λέρο, την οποία επισκέφτηκα το 2007.

"Μια φορά και ένα καιρό ήτανε μια ωραία κοπελιά, που παντρεύθηκε ένα καλό παλικάρι .

Δεν είχαν τα οικονομικά να μείνουν σε ένα δικό τους σπίτι, γι' αυτό  και μείνανε με την πεθερά, τη μητέρα του γαμπρού. Ο γαμπρός όμως πέθανε λίγο καιρό μετά σε ένα ατύχημα στο δάσος και έτσι πεθερά και νύφη αναγκάστηκαν να επιβιώσουν μαζί.

Ωστόσο, η πεθερά ήτανε ένας πολύ ιδιότροπος άνθρωπος και συμπεριφερόταν πολύ άσχημα στη νύφη της.

Την έβαζε και έκανε όλες τις δουλειές. Όμως η νύφη έκανε υπομονή, δεν αντιμιλούσε  και δεν έφερνε αντίρρηση σε ό,τι και να της έλεγε ή να την έβαζε να κάνει η κακιά πεθερά της.

Μια μέρα, λένε, η κοπέλα αναγκάστηκε να ζυμώσει και να ψήσει 18 καρβέλια ψωμί!!

Όταν γύρισε στο σπίτι η πεθερά  μέτρησε τα καρβέλια και άρχισε να της φωνάζει και να την μαλώνει με πολύ έντονο τρόπο. Ισχυριζόταν ότι πριν φύγει από το σπίτι  είδε ότι η νύφη της είχε ζυμώσει 19 καρβέλια.

Της φώναζε δυνατά με βροντερή φωνή "Το ψωμί το έφαγες γρήγορα, για να μη σε δω και δε μου το λες!!!".  Άρχισε μάλιστα μέσα στη μανία της να την χτυπάει με τον ξύλινο κόπανο.

"ΟΧΙ", έλεγε με λυγμούς η νύφη, "..ήτανε δεκαοχτώωωω............δεκαοχτώωω..".

Η θυμωμένη όμως πεθερά  επέμενε ότι ήτανε 19 και συνέχιζε να κακομεταχειρίζεται την κοπέλα.

Η κοπέλα είχε πέσει κάτω,  έντρομη σε μια γωνία από τα βαριά χτυπήματα της πεθεράς, με τα ρούχα κουρελιασμένα και τα μάτια να μην μπορούν να χύσουν πια άλλα δάκρυα από τον πόνο, ψελλίζοντας με όση δύναμη της είχε απομείνει "δεκαοχτώωωω............δεκαοχτώωω.." Τότε, ξαφνικά, εκεί που έλεγες ότι η κοπέλα δε θα αντέξει άλλο, παρουσιάσθηκε μια νεράιδα που θέλησε να βοηθήσει την νύφη.

 

Η νεράιδα λυπήθηκε το κορίτσι, πήρε αμέσως το μαγικό της ραβδί και τη μεταμόρφωσε σε ένα πουλί. Την βέρα που φόραγε τότε η άτυχη νύφη, την μετέτρεψε σε ένα σημάδι γύρω από το λαιμό της, για να της θυμίζει ότι κάποτε ήτανε παντρεμένη με ένα όμορφο παλικάρι.

 Το πουλί που έγινε η νύφη λέγεται δεκαοχτούρα. Ίσως ακόμα, άμα την πετύχουμε στη φύση να την ακούσουμε να ψελλίζει "δεκαοχτώωω ...........δεκαοχτώωωω............δεκαοχτώωω...". Ακόμη μετράει τα καρβέλια αλλά τουλάχιστον ζει ελεύθερη μακριά από την κακιά πεθερά, η οποία λένε ότι έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ολομόναχη, μια στιγμή που θλιμμένη μέσα στη μοναξιά της άκουσε τη Δεκαοχτούρα και πείστηκε πια ότι η νύφη της είχε δίκιο..."